HOW THE TREE FELL IN THE FOREST AND HOW NO-ONE HEARD IT FALL - A RECONSTRUCTION
Van maandag 1 juni t/m zaterdag 13 juni 2020 werd, op een geheime locatie in Nederland, een performance-kunstwerk uitgevoerd dat dertien dagen duurde. Zeven afstuderende acteurs trokken zich, samen met een artistiek team, terug uit de bewoonde wereld. Ze kozen ervoor om zichzelf onzichtbaar te maken in een poging om ultieme vrijheid te ervaren. Wat blijft er van ons over als er niemand naar ons kijkt?
Op 19 en 20 juni hebben reconstructies plaatsgevonden van deze dertiendaagse performance. Daarin wordt gebruik gemaakt van restanten, documentaties en overleveringen uit de oorspronkelijke performance. De reconstructies hebben elk 5 uur geduurd. Het publiek was welkom om te komen kijken wanneer ze wil, hoe vaak ze wil, en te blijven zo lang ze wil.
Een afstudeerproject van: Patsy Kroonenberg, Sharlee Daantje, Dagmar Ketelaers, Isabel Hees, Max Laros, Barend van Daal en Rosita Segers
Onder begeleiding van: Mart van Berckel, Mauro Casarini, Rosa Schützendorf
Met heel veel dank aan: Iris Jansen, Sabine Dehne, Mirjam Jesse, Ellen Goemans, Harm van Geel, Caspar Nieuwenhuis, Arthur Schmidt, Sander Janssens, Frans de Kort, Elisabeth Kaldeway, Jan Willem van der Vlies, Tim Schouten, Elma Last, Bart Theelen, Miranda van Tankeren, Dunja Kroonenberg
Interviews HKU Exposure: Juriaan Achthoven
Webdesign & realisatie: Juriaan Gregor
In gesprek met het artistiek team
- Juriaan Achterhoven
- 5 minuten
Mart van Berckel (regie), Mauro Casarini (geluidsontwerp en muziek) en Rosa Schützendorf (vormgeving: kostuum en decor) vormen samen het artistieke team van de voorstelling. Hoe was het om in de huidige tijd samen met de afstudeerklas een voorstelling op poten te zetten ?
De hele theaterklas in quarantaine om samen te kunnen afstuderen
- Sander Janssens
- 17 juni 2020
- 5 minuten
“Eigenlijk zouden de vierdejaars studenten van de acteursopleiding in Utrecht de afgelopen twee maanden dagelijks werken aan hun afstudeervoorstelling. Half juni zou het eindresultaat zeven keer in het theater van de school te zien zijn en vervolgens spelen op het landelijke afstudeerfestival ITS in Amsterdam, voor pers, professionals en andere geïnteresseerden. Een belangrijk opstapje voor het toch al zo onzekere theaterwerkveld.”
- Dieuwertje Bravenboer
- Jasper Schöpping
Voor mij heeft dit project alle regels en systemen van het theaterveld opengebroken. Ik heb het gevoel, nu ik mijn diploma heb, dat ik alle kanten uit kan.
Als ik deze vrijheid kan vinden in een vaste tekst dan kan het volgens mij niet meer fout gaan.
We hebben ons oprecht verhouden tot alles op de vloer. Dat vind ik echt ziek. Als dit voor altijd mag zijn, dan ben ik gelukkig hoor.
Ik vond het fijn om echt onze intuïtie te volgen en daardoor uit te komen waar we zijn uitgekomen. Dan kan je eigenlijk geen verkeerde keuzes maken.
Het voelt als een cadeau vlak voor het afstuderen: zo vrij te spelen als een kind.
Spelen voor film en spelen voor theater is als voetbal op het veld vergelijken met zaalvoetbal. Het is een andere tak van sport.